Για νέους, μπερδεμένους, παλιμπαιδίζοντες, κατα φαντασίαν ώριμους και ξερόλες, όπως εγώ.
. . . . .
Ναι, αποσιωπητικά! Τι σόι γυναίκα θα ήμουν χωρίς αποσιωπητικά??

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

Γιόυφτος βγήκε στη στεριά για περιπολία

Αυτή τη στιγμή παραπαίω απ τη νύστα, και έκατσα να γράψω ποστ, φανταστείτε πόσο  εξαρτημένο είμαι απ το ίντερνετ. Αλλά θέλω μια επαγγελματική συμβουλή.

    Τελευταία βλέπω πολλά βιντεάκια με μωρά, εγώ που απαξιούσα. Το κακό ξεκίνησε βλέποντας βιντεάκια με σκυλιά. Μετά η σιελόρροια όταν έβλεπα σκυλιά στο δρόμο. Μετά βιντεάκια με μωρά και σκυλιά! Και τώρα αυτό! Τι μου συμβαίνει; Δε θέλω να μου χτυπήσουν τα καμπανάκια απο τώρα!
    Αλλά είναι ήδη πολύ αργά, ήδη με έχω σκεφτει να επιθυμώ κάποιον για σύντροφο, όταν όλη μου τη ζωή παρακολουθούσα τους παντρευόμενους με μια λύπηση, με ένα ύφος "μόνο εγώ κατέχω τη γνώση, κακομοίρηδες", οτι είναι συμβιβασμένοι και θα δυστυχήσουν στην γιάπικη ζωή τους και καλά κουτσούβελα. Και τώρα μου τα γυρνάει τούμπα το ρημάδι το τριλολόι, δεν είναι δυνατόν!!
 
   Αμ το άλλο; Αρχίζω και βλέπω ριάλιτυ και εκπομπές περί διαταραχής φαγητού και αδυνατίσματος; Που κάλλιο να αποδεχόμουν 5κιλο το 5κιλο παρά να τα έχανα; Τι γίνεται ρε παιδιά; Ποιός φούρνος γκρεμίστηκε; Λέτε να γίνω σαν τη μάνα μου σε 3 χρόνια; Μανιακή με την τάξη, τη δίαιτα και την εσώκλειστη οικογενειακή ζωή των καθηκόντων; Δε θέλω....σνιφ...κλαψ...λυγμ.


Μπόνους, ο διάλογος που άκουσα στην τράπεζα:

Γιαγιά γιούφτισα, μαυρογκαγκανιασμένη, ρυτιδιασμένη, με μπλε βελουτέ κοκκαλάκι στα μαλλιά και κολλαριστός τραπεζοϋπάλληλος.

-Κυρία μου, δε γίνεται να κάνω ανάληψη, πρέπει να μου φέρετε χαρτιά.
-Α;
-Λείπουν χαρτιά, δεν μπορώ μόνο με αυτά να σας βγάλω.
-Ντεν έκω καρτιά.
-Δε γίνεται να κάνω ανάληψη έτσι.
-Ντεν έκω καρτιά.
-Δεν μπορώ να βγάλω λεφτά απ'τον λογαριασμό σας χωρίς χαρτιά, δεν ξέρω ποιά είστε.
-Ντεν έκω καρτιά. Εντώ λέει ποιά είμαι (ταυτότητα)
-Πως δεν έχετε χαρτιά; ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, εφορία δεν πληρώνετε; (σώπα ρε μεγάλε!)
-Ντεν έκω καρτιά, πρέπει να βγκάλω λεφτά.
-Δε γίνεται κυρία μου...
-Μα πριν έβαλα!
-Πότε;
-Πριν μια βντομάντα.
-Που;
-Εντώ;
-Εδώ, στη Γιούρομπανκ;
-Τι είνι το γιούρομπανκ;
-Όπως και να έχει, να βάλετε μπορείτε, να βγάλετε δεν μπορείτε χωρίς χαρτιά.
-Πο πο...κι τώρα;
-Να μου ξαναρθετε με αυτά τα χαρτιά, να, σας τα γράφω εδώ.
-Για μένα αυτό το καρτί;
-Για σας.
-Ντεν έκετε τα άλλα καρτιά που τέλει...
-Οχι κυρία μου, αυτά θα τα βρείτε εσείς!
-Κι που θα τα βρω εγκώ αυτά τα χαρτιά;
-Να το δώσετε σε κάποιον να σας πει.
-Σε ποιόνα;
-Να πάτε σε ένα ΚΕΠ, στην εφορία...
-Που να...; Ντε γίνεται να βγκάλουμε λεφτά με το ντιαβατήριο;
-Οχι, κυρία μου, χρειάζονται και τα υπόλοιπα!
-Και πως τα γκίνει, που θα τα βρω εγκώ τα καρτιά...
-ΟΤΕ έχετε;
-ΟΤΕ όκι.
-Ρεύμα έχετε;
-Ρεύμα έκω.
-Να πάρετε έναν λογαριασμό και να πάτε στην εφορία της περιοχής σας.
-Που είναι αυτό;
- Που μένετε; Μισό, να ελέγξω τι λέει εδώ...
-Εντώ γύρω, πατήσα.
-Εδώ λέει Λιόσια! (ΛΙΟΣΑ)
-Ε, ναι, εκεί.
-Θα πάτε στον τάδε δρόμο που έιναι η εφορία και θα πάρετε ΑΦΜ.
-Πο πο...Ντακσει, τι να γίνουμε τώρα. Εσύ κοπέλα μου, ντεν μπορείς να μου βγκάλεις λεφτά; (στην ταμία). Πριν έβαλα και να μην μπορώ να βγκάλω, τι πράμα ειν αυτό, παπαπαπαπαπαπα

Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013

Χακούνα Ματάτα

   Οι τελευταίες μέρες έχουν εξελιχθεί σε ένα αέναο γιν και γιαν, σε απανωτά σκωτσέζικα ντουζ, σε μια αδιάκοπη σουρεάλ ειρωνία.

+ Εντάξει, πήγα Ολλανδία. Εντάξει, πριν λίγες μέρες γύρισα κι απ'τα Μάταλα. Και είδα και τον Τόνη Σφήνο επιτέλους, ένα χειμώνα στην Αθήνα, κανείς δεν ερχότανε. Άμα λέω οτι έχω φλώρους φίλους.

- Στα Μάταλα πήδηξα απο ένα βράχο 8 μέτρων και έκτοτε με πονάει η ουρά μου. Είμαι μια αγύμναστη πατσούρω, πάει και τελείωσε.

+ Γυρνώντας βρήκα το σπίτι άδειο. Δεν ξέρω για σας, για μένα είναι θείο δώρο. Ακόμα και το να κάνω κατάληψη στο σαλόνι, που συνήθως κατοικείται απο άλλους, με ενθουσιάζει. Αμέσως θελω να φτιάξω γλυκά, γιατί έχω ησυχία, ή να βάλω δυνατά τη μουσική, χωρίς να φοβάμαι οτι θα δώσω πάλι την εντύπωση εφήβου που θέλει να τραβήξει την προσοχή, και κυρίως, χωρίς γκρίνιες. Ω Θεέ μου, ευχαριστώ για το άδειο σπίτι.

- Το ηχοσύστημα έχει χαλάσει και δεν παίζει δυνατά.

+ Αναβίωσα παλιές μουσικές αγάπες, όπως Pink Floyd και ΝΑΙ ΜΩΡΗ ΜΑΡΛΙΝΜΑΝΣΟΝΑΡΑ!

- Αμέσως πήγα να φτιάξω μια σοκολάτα γκανάς να τη φάω με το κουτάλι, και μου σβώλιασε. Και κόλλησε και στο μπρίκι. Έτριβα σα μαλάκας με ζιφ.

+ Doesn't matter, had chocolate.

-Πήγα Σούπερ μάρκετ και δεν πήρα την καινούρια μερέντα Όρεο.

+ Ηταν η πρώτη φορά που προσπέρασα το σταντ των μερεντοειδών χωρίς να κοντοσταθώ/ ξερογλειφτώ/ απλώσω το χέρι. Να, να, να! Καλά να πάθεις.

- Και που είπα να κάτσω να φχαριστήθω το σπίτι  μου, δεν έκανα τίποτα. Ούτε διάβασα, ούτε μελέτησα, που έχω απωθημένο να το κάνω ελεύθερα, ούτε γλυκά έκανα, ούτε καν έπαιξα πολύ το ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙ στο πλέιστέσιο, το the Last of Us.

+ Είχα παρέα τα γατάκια μου. Οκ, αυτό προσπάθησα για να το γράψω.

- Δεν πα να κάνω ταξίδια, όταν ξαναγυρνάω, τα προβλήματα είναι πάντα εδώ και με περιμένουν. Το μένουμε σπίτι απέτυχε. Ας βγούμε έξω.

+ Βγήκα για κάτι γενέθλια.

- Πήγα φαγωμένη γιατί δεν ήξερα αν θα είχαν φαι, και τελικά είχαν πίτσες ρε πούστη.

+ Είχε έναν κούκλο μάυρο στη γιορτή.

- Ήταν πιασμένος.

+ Δεν ξέρω, πρέπει να γράψω ένα +, εεεε, είδα μια φίλη μου που είχα να δω καιρό. Αλλά απλά την είδα, δε μιλήσαμε.

- Στη γιορτή ήταν όλοι ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ! Όσοι ξέρετε απο μουσικούς, καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό.

+ Μια τούρτα που φαγα ήταν αποτυχία, κρέμα κακάο Γιώτης με ζελέ φράουλα Γιώτης απο πάνω. Πρώτη φορά εγκαταλείπω το κομμάτι μου. Μα γιατί είναι στα + αυτό;

- Με έπιασε λάστιχο μες στη μαύρη νύχτα, ο γρύλος μου ήταν μισός, τελικά με βοήθησε ένας φιλότιμος νεαρός με σιδεράκια, γρύλο και σταυρό. Φορούσα το καλό μου φόρεμα.

+ Είδα ένα φίλο-σούργελο, απο μακριά, που μου φτιάχνει πάντα τη διάθεση.

- Γυρνώντας, το αμάξι χάλασε τελείως. Πριν 2 βδομάδες ήταν για σέρβις. Χέσε με.

 + Το πήρα με τα πόδια και στο δρόμο γνώρισα μια 9μελη οικογένεια γατιών.

- Δεν είχα μαζί  μου λεφτά για τυρόπιτα. Ούτε το κινητό μου. Ούτε γυαλιά ηλίου.

+ Επιτέλους ξύπνησα νωρίς και περπάτησα και λίγο.

- Μπήκα σπίτι, άνοιξα το ίντερνετ.
 Κι όχι μόνο το άνοιξα, έπεσα σε ένα τερατώδες βίντεο, όπου ενας τύπος βγάζει βόλτα το σκύλο του και κοιτάει με προκλητική περιέργεια κάτι μπάτσους ενώ τους τραβάει και με το κινητό για ώρα (ηλίθιος).
 Οι μπάτσοι κινούνται κατα πάνω του κι αυτός βάζει το σκύλο στο αμάξι και παραδίνεται.
 Ο σκύλος, φυσιολογικότατα, νιώθει οτι απειλείται ο μπαμπάς του και αρχίσει και γαβγίζει.
 Μόλις του μπουζουριάζουν τον μπαμπά, πηδάει έξω απ'το αμάξι και πλησιάζει γαυγίζοντας τους μπάτσους.
 Ο αφεντικός προσπαθεί να τον καθησυχάσει, ο σκυλάκος όμως συνεχίσει το γάβγισμα απο απόσταση ενός μέτρου, εφ'όσον οι μπάτσοι ακόμα κρατούν τον μπαμπά του.
 Ο μπάτσος βγάζει το όπλο και στοχεύει, όλη η γειτονιά που έχει πλέον μαζευτεί φωνάζει να μην πυροβολήσει.
 Ο μπάτσος πυροβολεί. 5 φορές.
 Αν είχε πυροβολήσει άνθρωπο, δε θα με είχε σοκάρει τόσο.

+ Αμέσως εκείνη την ώρα είδα ένα σπουργιτάκι που χοροπηδούσε στο μπαλκόνι μου. Προφανώς του είχε μυρίσει το ψωμί που είχα αφήσει να καίγεται όσο έβλεπα το βίντεο. Χάρηκα που δεν ήταν τα γατιά εδώ να το διώξουν κακήν κακώς.

+Τελικά λέω να φτιάσω παγωτό!


Τελικώς, αποκομίζω το συμπέρασμα οτι τα θετικά τα γέννησε το αισιόδοξο μυαλό μου με προσπάθεια. Ας φάω.

ENHΜΕΡΩΣΗ

+ Είπα να πάω μια βόλτα με το 2ο αμάξι, να ξεσκάσω.

- Και το 2ο αμάξι έμεινε. Απο μπαταρία.

+ Τουλάχιστον είχα παρέα όσο περίμενα ΓΙΑ 2Η ΦΟΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΗΝ ΟΔΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ.

- Κανένας ταρίφας απο την πιάτσα δε φιλοτιμήθηκε να με δανείσει καλώδια μπαταρίας, γαμώ το Χριστούλη τους.

- Το παγωτό δε βγήκε καλό.

+ Πήγα και πήρα παπούτσια γιατί έσκασα ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΚΟΥΣΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΠΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙ ΣΟΠΙΝΓΚ ΘΕΡΑΠΥ

+ Συνάντησα τη γιαγιά μου στο δρόμο, που είχα καιρό να τη δω, και με συμβούλεψε να παίρνω ανατομικά παπούτσια που καλύπτουν το κουντεπιέ, της το χει πει τσαγγάρης, να μην πετάω τα λεφτά μου απο δω κι απο κει, να μην τον παίρνω απο πίσω γιατι χαλάει ο σφιγκτήρας και φεύγουν τα κακά, της το χε πει η μάνα της που ήταν μαία και να μην ασχολούμαι συνέχεια με γκόμενους, γιατί οι άντρες θέλουν να γαμάνε και να φεύγουνε. Να, αν κοιτάξεις τα περιστέρια, φουσκώνουν, τις πλησιάζουν, τις γαμάνε και μετά αμέσως πετάνε και φεύγουν και οι περιστέρες γυρνάνε και μένουν να τους κοιτάνε. Νομίζω οτι πρέπει να εγκαινιάσω ολόκληρο κεφάλαιο με τη γιαγιά.